Ασθενής ηλικίας 47 ετών ο οποίος τον τελευταίο 1,5 χρόνο έχει υποβληθεί σε δύο επεμβάσεις στην οσφυική μοίρα λόγω αριστερής Οσφυοϊσχιαλγίας. Στην Μαγνητική Τομογραφία διακρίνεται η ύπαρξη νευρινώματος που ήταν και η πραγματική αιτία της συμπτωματολογίας του, καθώς και τα "παράσιτα" -artifacts των υλικών σπονδυλοδεσίας από προηγούμενη επέμβαση στην οποία είχε υποβληθεί.
Μια ασυνήθιστη αιτία Συνδρόμου Αποτυχημένης Επέμβασης στην Σπονδυλική Στήλη.
Ένας άνδρας 47 ετών, χωρίς προηγούμενο ιατρικό ιστορικό, εμφάνισε αριστερή ισχιαλγία προ 2ετίας. Παρά την αρχική συντηρητική αντιμετώπιση τα συμπτώματα του επέμεναν. Με την κλινική διάγνωση της Κήλης του Ο4Ο5 Μεσοσπονδύλιου Δίσκου υποβλήθηκε σε Μικροδισκεκτομή. Καθώς δεν εμφάνισε ανακούφιση των συμπτωμάτων του για μια περίοδο 8 εβδομάδων, υποβλήθηκε σε δεύτερο χειρουργείο αυτή την φορά, Σπονδυλοδεσίας. Καθώς και πάλι τα συμπτώματά του δεν υφέθηκαν ο ασθενής παραπέμφθηκε από τον χειρουργό του σε Ιατρείο Πόνου. Στα πλαίσια του ελέγχου του υποβλήθηκε σε επανέλεγχο με Μαγνητική Τομογραφία ΟΜΣΣ όπου και αποκαλύφθηκε ενδομηνιγγική εξεργασία στο ύψος του Ο5Ι1 διαστήματος, χαμηλού σήματος στις Τ1-υψηλού σήματος στις Τ2 ακολουθίες, και έντονα ενισχυόμενης μετά την χορήγηση γαδολίνιου. Τα χαρακτηριστικά αυτά έθεσαν την υποψία του νευρινώματος. Ο ασθενής υποβλήθηκε σε αριστερή Ο5 ημιπεταλεκτομή μέσω της οποίας έγινε και η αφαίρεση του όγκου. Η ιστολογική εξέταση επιβεβαίωσε την διάγνωση του νευρινώματος. Μετεγχειρητικά, ο ασθενής είχε άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων του.
Τα Νευρινώματα της Σπονδυλικής Στήλης είναι καλοήθεις νευρογενείς όγκοι που προέρχονται από τα κύτταρα Schwann του νευρικού ελύτρου. Είναι συνήθως μονήρεις περιβαλλόμενοι από κάψα, ωστόσο υπάρχει μια σύνδεση με την Νευροϊνωμάτωση τύπου 2 (NF2) όπου οι όγκοι είναι πολλαπλοί και υποτροπιάζοντες. Τα νευρινώματα αναπτύσσονται γενικά πολύ αργά, αλλά παρ'όλα αυτά η συμπτωματολογία τους μπορεί να είναι δραματική. Σχεδόν ποτέ δεν υφίστανται κακοήθη εξαλλαγή. Είναι οι πιο κοινοί ενδοσκληρίδιοι εξωμυελικοί όγκοι της Σπονδυλικής Στήλης, και αντιπροσωπεύουν το 30% αυτών των βλαβών. Πιο συχνά εντοπίζονται στην αυχενική και οσφυϊκή, από ό,τι στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Εκδηλώνονται κυρίως με πόνο αναλόγως της θέσης τους: οσφυαλγία, ραχιαλγία, αυχεναλγία. Συνηθέστερα οι ασθενείς παραπονούνται για νυχτερινό πόνο, αλλά αν ο όγκος αναπτύξει ικανό μέγεθος μπορεί να προκαλέσει έντονη νευρική συμπτωματολογία αναλόγως της θέσης του. Μπορεί να μιμηθεί το σύνδρομο πρόπτωσης του μεσοσπονδύλιου δίσκου και για αυτό ένα πιθανό νευρίνωμα θα πρέπει να αποκλειστεί πίσω από οποιαδήποτε επεισόδιο ριζιτικού πόνου, ειδικά σε νεαρούς ασθενείς. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση, αν και χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην μελέτη της, τόσο από νευροακτινολόγους όσο και από νευροχειρουργούς. Ωστόσο, η οριστική διάγνωση γίνεται μόνο με την ιστολογική επιβεβαίωση. Η χειρουργική αφαίρεση εξάλλου είναι η θεραπεία εκλογής. Η ριζική εκτομή είναι συνήθως θεραπευτική και η πρόγνωση είναι άριστη, αν και για τους ασθενείς με NF2, υπάρχει μια υψηλή πιθανότητα υποτροπής ή και εμφάνισης και νέου όγκου.
