Τα αναπλαστικά μηνιγγιώματα (επίσης γνωστά και ως κακοήθη μηνιγγιώματα) είναι ευτυχώς σπάνια, αντιπροσωπεύοντας μόνο ~1% του συνόλου των μηνιγγιωμάτων. Μαζί με τα ραβδοειδή και τα θηλώδη μηνιγγιώματα θεωρούνται όγκοι βαθμού III στην κατά WHO ταξινόμηση και επιδεικνύουν επιθετική τοπική ανάπτυξη και υψηλό ποσοστό υποτροπής.
Σε γενικές γραμμές η νευροαπεικόνιση με MRI δεν είναι δυνατόν να διακρίνει με βεβαιότητα τα καλοήθη (WHO βαθμού Ι) από τα άτυπα (WHO βαθμού ΙΙ) και τα αναπλαστικά (WHO βαθμού ΙΙΙ) μηνιγγιώματα.
Στην τρέχουσα ταξινόμηση του WHO (2007) τα αναπλαστικά μηνιγγιώματα είναι εκείνα τα μηνιγγιώματα που χαρακτηρίζονται από:
*εμφανή κακοήθη ιστολογικά χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα που παρατηρούνται σε καρκινώματα, μελανώματα ή σαρκώματα.
*20 ή περισσότερες μιτώσεις ανά δέκα πεδία υψηλής ισχύος.
Η θεραπεία τους είναι η χειρουργική εκτομή με συμπληρωματική ακτινοθεραπεία καθώς η ακτινοβολία έχει αποδειχθεί πως βελτιώνει τον τοπικό έλεγχο των υποτροπών και παρατείνει τη συνολική επιβίωση των ασθενών. Το ποσοστό υποτροπής είναι σημαντικά υψηλότερο (50-94%) από αυτό που παρατηρείται στα μηνιγγιώματα βαθμού II (29-52%) και αυτό συσχετίζεται με μειωμένη επιβίωση.
Βιβλιογραφία:
1."The histopathological spectrum of human meningiomas.", Thomas Backer-Grøndahl, Bjørnar H Moen, Sverre H Torp,Int J Clin Exp Pathol. 2012; 5(3): 231–242.
2."Atypical and anaplastic meningiomas: prognostic implications of clinicopathological features.", Yang SY1, Park CK, Park SH,J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2008 May;79(5):574-80.
3."Pathological classification and molecular genetics of meningiomas.", Mawrin C1, Perry A., J Neurooncol. 2010 Sep;99(3):379-91.
4."Anaplastic and meningothelial meningiomas in a single tumor: A dedifferentiated meningioma?", Shintaku M, Adachi Y, Arai A, Koyama J, Neuropathology, 2016 Jul 3.
