Τα λιπώματα είναι σπάνιοι, καλοήθεις όγκοι από λιπώδη ιστό. Πρόκειται για συγγενείς δυσπλασίες, και όχι για ένα πραγματικό νεόπλασμα, που προκύπτουν από την μη φυσιολογική διαφοροποίηση των μηνίγγων κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης των υπαραχνοειδών δεξαμενών. Μερικές φορές συνδέονται με άλλες συγγενείς ανωμαλίες του νευρικού συστήματος, όπως είναι η Αγενεσία του Μεσολοβίου. Είναι σχετικά σπάνια και αφορούν το 0.06%–0.46% όλων των ενδοκράνιων όγκων.
Τα λιπώματα εμφανίζονται συχνότερα στο μεσολόβιο. Ωστόσο, μπορούν να εμφανίζονται και σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου, συνήθως κοντά στη μέση γραμμή. Η πιο συνηθισμένη θέση είναι υπερσκηνιδιακά ~ 80%. Εκεί συνηθέστερα εντοπίζονται στο μεσολόβιο ~ 50%, στην υπερεφιππιακή δεξαμενή και στον υποθάλαμο ~ 20%, στην περιοχή της επίφυσης~ 15%. Το σπήλαιο του Meckel και οι πλευρικές σχισμές του Sylvius είναι θέσεις που επίσης μπορούν να εμφανιστούν αλλά πολύ σπάνια. Υποσκηνιδιακά εντοπίζονται σε ποσοστό ~ 20%, με πιο κοινές θέσεις εντόπισης να είναι οι γεφυροπαρεγκυφαλιδικές γωνίες, το σφαγιτιδικό και το ινιακό τρήμα.
Τα λιπώματα ποικίλλουν σε μέγεθος και σπάνια μπορεί να είναι πολλαπλά.
Τα λιπώματα εμφανίζονται συχνότερα στο μεσολόβιο. Ωστόσο, μπορούν να εμφανίζονται και σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου, συνήθως κοντά στη μέση γραμμή. Η πιο συνηθισμένη θέση είναι υπερσκηνιδιακά ~ 80%. Εκεί συνηθέστερα εντοπίζονται στο μεσολόβιο ~ 50%, στην υπερεφιππιακή δεξαμενή και στον υποθάλαμο ~ 20%, στην περιοχή της επίφυσης~ 15%. Το σπήλαιο του Meckel και οι πλευρικές σχισμές του Sylvius είναι θέσεις που επίσης μπορούν να εμφανιστούν αλλά πολύ σπάνια. Υποσκηνιδιακά εντοπίζονται σε ποσοστό ~ 20%, με πιο κοινές θέσεις εντόπισης να είναι οι γεφυροπαρεγκυφαλιδικές γωνίες, το σφαγιτιδικό και το ινιακό τρήμα.
Τα λιπώματα ποικίλλουν σε μέγεθος και σπάνια μπορεί να είναι πολλαπλά.
Ένα λίπωμα μπορεί να μην προκαλέσει κανένα σύμπτωμα και συχνά περνά απαρατήρητο έως ότου αποκαλυφθεί ως τυχαίο εύρημα σε μια απεικόνιση που γίνεται για άλλους ιατρικούς λόγους. Η επιληψία είναι το πιο κοινό σύμπτωμα σε υπερσκηνιδιακά λιπώματα και εμφανίζεται σε περίπου 50% των περιπτώσεων με λιπώματα στο μεσολόβιο. Ενδοκρανιακά λιπώματα που βρίσκονται κοντά στο εγκεφαλικό στέλεχος μπορεί να προκαλέσουν αταξία, υδροκέφαλο, και παράλυση του τροχιλιακού νεύρου. Στον παιδιατρικό πληθυσμό, σχετίζονται με μη ειδικές νευρολογικές διαταραχές όπως κεφαλαλγία, ζάλη, σπασμούς, ψυχοκινητική αναπτυξιακή καθυστέρηση, κ.α. Σπάνιες επιπλοκές αναφέρονται όπως η ρήξη του λιπώματος μετά από κάκωση.
Η συντηρητική θεραπεία συνήθως συνιστάται, διότι οι όγκοι αυτοί είναι καλοήθεις και σπανίως προκαλούν συμπτώματα. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να προταθεί σε ορισμένες περιπτώσεις.
