Τα επισκληρίδια αγγειολιπώματα είναι σπάνιοι καλοήθεις όγκοι που αποτελούνται από ώριμα λιποκύτταρα και ανώμαλα αγγεία. Η πιο κοινή θέση των αγγειολιπωμάτων είναι στους μαλακούς ιστούς των άκρων, του κορμού, ή το λαιμό. Αντίθετα η εντόπισή τους στον νωτιαίο σωλήνα είναι σπάνια και η συχνότερη θέση εμφάνισή τους είναι στην ραχιαία επισκληρίδιο περιοχή. Ο Berenbruch περιέγραψε για πρώτη φορά μια περίπτωση σπονδυλικού αγγειολιπώματος το 1890. Μόνο 128 περιπτώσεις έχουν αναφερθεί στην διεθνή βιβλιογραφία μέχρι σήμερα.
Τα επισκληρίδια αγγειολιπώματα εμφανίζονται συνήθως σε ενήλικες στην τέταρτη και πέμπτη δεκαετία της ζωής τους και εμφανίζουν επικράτηση των γυναικών έναντι των ανδρών. Συνήθως εντοπίζονται στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Σπάνια έχουν αναφερθεί περιπτώσεις που να εντοπίζονται στις άλλες μοίρες της σπονδυλικής στήλης ή και ενδοκρανιακά.
Υποδιαιρούνται σε δύο τύπους: Μη διηθούντα και τα διηθητικά. Τα μη διηθούντα επισκληρίδια αγγειολιπώματα είναι πιο κοινά, συνήθως καλά αφοριζόμενα και εντοπιζόμενα στον οπίσθιο επισκληρίδιο χώρο (ραχιαία). Τα διηθητικά επισκληρίδια αγγειολιπώματα γενικά βρίσκονται στο πρόσθιο επισκληρίδιο χώρο (κοιλιακά) και μπορεί να διεισδύουν στους πέριξ ιστούς και στα σπονδυλικά σώματα.
Με βάση την αργή ανάπτυξη των όγκων αυτών, η κλινική τους εικόνα είναι συνήθως σταδιακή, επί σειρά μηνών ή και ετών. Οι κοινές κλινικές παρουσιάσεις τους είναι η παραπάρεση, η οσφυαλγία χωρίς ριζοπάθεια, οι αισθητικές διαταραχές των κάτω άκρων και αύξηση των τενόντιων αντανακλαστικών (υπερ-ανακλασιμότητα). Η εγκυμοσύνη μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα πιθανότατα λόγω της απομειωμένης φλεβικής παροχέτευσης από τον σπονδυλικό σωλήνα ή λόγω ορμονικών αλλαγών. Ξαφνική νευρολογική επιδείνωση μπορεί να συμβεί λόγω θρόμβωσης του όγκου ή αιμορραγίας εντός αυτού.
Η χειρουργική τους εκτομή είναι η θεραπεία επιλογής. Τα μη διηθούντα επισκληρίδια αγγειολιπώματα είναι σαφώς αφορισμένα, διαχωρίζονται εύκολα από τους περιβάλλοντες ιστούς και μπορούν συνήθως να αφαιρεθούν εύκολα μέσω πεταλεκτομής. Στην περίπτωση των διηθητικών επισκληρίδιων αγγειολιπωμάτων, μια ευρύτερη εκτομή είναι αναγκαία. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς έχουν καλή μετεγχειρητική έκβαση μετά από πλήρη χειρουργική εκτομή, ακόμη και στις περιπτώσεις της σοβαρής προεγχειρητικής νευρολογικής βλάβης. Η επικουρική ακτινοβολία δεν συνιστάται σε ασθενείς με αυτή την καλοήθη παθολογική οντότητα, δεδομένου ότι η πρόγνωση είναι πολύ καλή, ακόμη και στην περίπτωση των διηθητικών επισκληρίδιων αγγειολιπωμάτων. Υποτροπή μετά από χειρουργική επέμβαση είναι σπάνια και μόνο σε μία περίπτωση έχει αναφερθεί.
Βιβλιογραφία:
1."Spinal epidural angiolipoma: A rare cause of spinal cord compression.", Rajesh K Ghanta, Kalyan Koti, Srinivas Dandamudi, J Neurosci Rural Pract. 2012 Sep-Dec; 3(3): 341–343.
2."Spinal angiolipoma: case report and review of literature.", Oge HK, Söylemezoglu F, Rousan N, Ozcan OE, J Spinal Disord. 1999 Aug;12(4):353-6.
3."Sudden onset of paraplegia caused by hemorrhagic spinal epidural angiolipoma. A case report.", Akhaddar A, Albouzidi A, Elmostarchid B, Gazzaz M, Boucetta M, Eur Spine J. 2008 Sep;17 Suppl 2:S296-8.
4."Spinal angiolipoma with acute subarachnoid hemorrhage.", Raghavendra S, Krishnamoorthy T, Ashalatha R, Kesavadas C, J Clin Neurosci. 2007 Oct;14(10):992-4.
5."Spinal angiolipoma.", Fourney DR, Tong KA, Macaulay RJ, Griebel RW, Can J Neurol Sci. 2001 Feb;28(1):82-8.
