H αποσυμπίεση της κήλης του μεσοσπονδυλίου δίσκου με τη χρήση laser είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος αποκατάστασης η οποία αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 1986 από τους νευροχειρουργούς P. Ascher και D. Choy.
Η μέθοδος συνίσταται στην εξάχνωση του πυρήνα του δίσκου με τη χρήση ακτινοβολίας laser οδηγώντας στην άμεση υποχώρηση των συμπτωμάτων. Η διαδερμική δισκεκτομή με laser ακολουθεί τις ενδείξεις της κλασσικής χειρουργικής αποκατάστασης και είναι πλέον ευρύτατα διαδεδομένη σε χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ.
Η διαδερμική δισκεκτομή με laser είναι μια αναίμακτη και ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που πραγματοποιείται υπό ακτινοσκοπική καθοδήγηση και συνεπάγεται πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα για τον ασθενή:
*Πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία.
*Διαρκεί από 20 – 35 λεπτά και η νοσηλεία λίγες μόνο ώρες.
*Η οσφυαλγία και η ισχιαλγία υποχωρούν αμέσως.
*Τα νευρολογικά συμπτώματα εξαφανίζονται σε δύο εβδομάδες.
*Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις κανονικές του δραστηριότητες.
Οι επιπλοκές είναι ελάχιστες: σπάνια έχουν αναφερθεί δισκίτιδα και υποχόνδριο οίδημα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι laser (Neodymium:yttrium-aluminum-garnet lasers, Potassium-titanyl-phosphate lasers, Holmium: yttrium-aluminum-garnet lasers) από τους οποίους δεν υπερτερεί κάποιος έναντι του άλλου. Ένδειξη έχουν οι κήλες 1ου και 2ου βαθμού. Η ρήξη του ινώδη δακτυλίου δεν αποτελεί αντένδειξη για αυτή τη τεχνική όπως για την πυρηνόλυση με Discogel. Αν όμως έχει αποσπαστεί κομμάτι δισκικού υλικού τότε δεν ενδείκνυνται αυτή η μέθοδος.
Μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι ότι αυτή είναι μια τυφλή τεχνική- δηλαδή δεν υπάρχει άμεση όραση της επέμβασης αλλά ακτινολογική, ότι η τεχνική αυτή είναι μια έμμεση αποσυμπίεση της δισκοκήλης- δηλαδή δεν αφαιρείται το κομμάτι που πιέζει την νευρική ρίζα αλλά εξαχνώνεται κεντρικά ο δίσκος ο οποίος συρρικνώνεται και έμμεσα μαζεύει την κήλη και ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει συνυπάρχουσες παθολογίες όπως η υπερτροφία του ωχρού συνδέσμου, η υπερτροφία των οπίσθιων διαρθρώσεων, η στένωση των τρημάτων, κ.α.. Για τους λόγους αυτούς, στην Αμερική στο 95% των ελάχιστα επεμβατικών δισκεκτομών, η τεχνική αυτή δεν χρησιμοποιείται μόνη της. Αντιθέτως, όταν συνδυάζεται με άλλες τεχνικές όπως η μικροδισκεκτομή, ενδοσκοπική δισκεκτομή, τότε τα ποσοστά επιτυχίας αυξάνονται.
Βιβλιογραφία:
1."Comparison of open surgical discectomy versus plasma-laser nucleoplasty in patients with single lumbar disc herniation.", Abrishamkar S, Kouchakzadeh M, Mirhosseini A, Tabesh H, Rezvani M, Moayednia A, Ganjeifar B, Mahabadi A, Yousefi E, Kooshki AM, J Res Med Sci. 2015 Dec; 20 (12):1133-7.
2."Percutaneous laser disc decompression versus conventional microdiscectomy in sciatica: a randomized controlled trial.", Brouwer PA, Brand R, van den Akker-van Marle ME, Jacobs WC, Schenk B, van den Berg-Huijsmans AA, Koes BW, van Buchem MA, Arts MP, Peul WC, Spine J. 2015 May 1;15(5):857-65. doi: 10.1016/j.spinee.2015.01.020.
3."Efficacy evaluation of percutaneous laser disc decompression in the treatment of lumbar disc herniation.", Ren L, Guo H, Zhang T, Han Z, Zhang L, Zeng Y, Photomed Laser Surg. 2013 Apr;31(4):174-8.
4."Laser discectomy.", Sherk HH, Black J, Rhodes A, Lane G, Prodoehl J, Clin Sports Med. 1993 Jul;12(3):569-77.
5."Percutaneous laser nucleolysis of lumbar disks.", Choy DS, Case RB, Fielding W, Hughes J, Liebler W, Ascher P,N Engl J Med. 1987 Sep 17;317(12):771-2.
