Τα ενδοοστικά μηνιγγιώματα είναι μια υποκατηγορία των εξωσκληρίδιων μηνιγγιωμάτων. Εντοπίζονται εντός των οστών, και έχουν μια διαφορετική κλινική παρουσίαση και ακτινολογική εμφάνιση από τα κλασικά ενδοκράνια μηνιγγιώματα. Τα εξωσκληρίδια μηνιγγιώματα αποτελούν το 1-2% του συνόλου των μηνιγγιωμάτων. Ο όρος "πρωτογενές εξωσκληρίδιο μηνιγγιώμα" διαφοροποιεί τους όγκους εκείνους που δεν έχουν άμεση σχέση με την σκληρή μήνιγγα από εκείνους που προέρχονται από τη σκληρή μήνιγγα αλλά έχουν εξωκράνια επέκταση. Θεωρείται πως προέρχονται από παγίδευση αραχνοειδών επιθηλιακών κυττάρων μέσα στις κρανιακές ραφές κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου. Ωστόσο, παρά αυτή τη θεωρία, μόνο ένα μικρό ποσοστό των ενδοοστικών μηνιγγιωμάτων πραγματικά εντοπίζονται στις κρανιακές ραφές. Τα πρωτογενή ενδοοστικά μηνιγγιώματα είναι συνήθως οστεοβλαστικά (65%). Πιο σπάνια όμως μπορεί να παρουσιαστούν ως οστεολυτικές βλάβες (35%) και τότε η διαφοροδιάγνωσή τους από κακοήθεις παθήσεις (μεταστάσεις) είναι δυσχερής. Βιολογικά, τα ενδοοστικά μηνιγγιώματα είναι καλοήθη και βραδείας ανάπτυξης. Όμως είναι πιο επιρρεπή σε κακοήθη εξαλλαγή(11%) σε σύγκριση με τα ενδοκρανιακά μηνιγγιώματα (2%). Η χειρουργική εκτομή είναι η θεραπεία επιλογής.
